تاسیس آکادمی های فوتبال بی شک یکی از گزینه های مطلوب در جهت رشد و توسعه همه جانبه فوتبال است . با توجه به اینکه ورزش فوتبال در حال حاضر دارای قدرت اثرگذاری فراوان در حوزه های مختلف اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی است ، می توان با استفاده از یک برنامه جامع و بلند مدت ضمن آموزش و تربیت صحیح نونهالان ، فوتبال استان را از پایه و اساس متحول کرد . با توجه به شروع بکار آکادمی دکتر ذوالفقارنسب در سنندج در این نوشته می خواهیم چند حوزه کلیدی در خصوص آکادمی های فوتبال را مورد بررسی قرار دهیم . اول افزایش سطح مشارکت افراد از طبقات مختلف و یا به عبارت دیگر فرصت حضور یافتن در آکادمی است که می توان با برنامه های تبلیغاتی و تخفیف در هزینه های ورودی و با توجه به خط مشی های آکادمی آن را محقق کرد . دوم شناسایی و پرورش استعدادها است که ضمن رایزنی با فدراسیون فوتبال جهت برگزاری کمپ های منطقه ای و ملی ، می توان جهت شناسایی و پرورش استعدادها قدم های مثبتی برداشت . سوم استفاده از فوتبال به عنوان ابزاری در جهت اثرگذاری در حوزه اجتماعی و بهبود عملکرد رفتاری افراد است . برقراری ارتباط با ارگان های نظیر آموزش و پرورش و علوم پزشکی می تواند کمک موثری در جهت حفظ و ارتقاء سلامت نونهالان و ایجاد ارتباط مطلوب مدرسه و ورزش قهرمانی باشد . همچنین تعامل موثر با نهادهای غیر دولتی (NGO) ، عاملی اساسی در جهت توسعه مهارت های عمومی افراد در سطح جامعه است . تاسیس آکادمی دکتر ذوالفقارنسب در سنندج فرصتی بسیار مناسب در جهت توسعه فوتبال استان و ایجاد تحول بنیادین در بخش آموزش فوتبال پایه است . اما افسوس در این سال ها هر کسی که خواست در این شهر و استان قدمی بردارد ، ناجوانمردانه از سوی همشهریان ، آن چنان کوبیده شد و هر روز برایش بساطی چیدند که رفت و دیگر بر نگشت . بیاییم با اتحاد و همدلی که به واقع حلقه گمشده ورزش و به خصوص فوتبال استان است ، دکتر و یارانش را در خدمت رسانی به بچه های کردستان مدد رسانیم . بیاییم اخلاق ، دانش و اتحاد را سرلوحه کارهای خویش قرار دهیم تا نام کردستان بار دیگر در صحنه ورزش ایران و جهان بدرخشد .       

واقعه تلخ فوت ناگهانی مرحوم شریف عبداللهی از پیشکسوتان داوری فوتبال استان به راستی یادآور همه نامهربانی هایی است که سالها در حق او و امثال او از سوی دست اندرکاران امر ورزش که خود کوهی از شعار و کلمات بی عمل هستند ، روا داشته شده است. چرا در زمان حیات این افراد که به راستی تجربه چندین ساله آنها چه در بعد فنی و چه در بعد اجتماعی در هیچ دانشگاهی تدریس نمی شود ، خودمان را به ندیدن می زنیم ؟ چرا ارزش این انسان ها برای ما حتی از یک استادیوم و یک سالن ورزشی کمتر است ؟ مگر آنان در روزهای سخت ورزش این استان به داد ما نرسیدند و آبروی ما را نخریدند ؟ در مجموعه ورزشی 15000 هزار نفری که چندین بار افتتاح شد و ان شا الله قرار است استادیوم 6000 نفری بسکتبال نیز تا 15 سال آینده به بهره برداری برسد تا شاید حادثه تلخ حذف تیم بسکتبال هیئت کردستان که با بی درایتی محض مسئولان ورزش استان از بازی خانگی مقابل داماش محروم شد و همان باخت در خانه بسکتبال تا سالها از ذهن بسکتبالی ها پاک نخواهد شد ، هیچ نوع وسایل اولیه امداد و نجاتی یافت نمی شود و اگر هم هست هیچ کسی تا به حال رنگ آن را ندیده است . مگر تعبیه کردن یک اتاق امداد با وسایل کامل پزشکی از جمله کپسول اکسیژن چه هزینه گزافی در بر دارد که کسی به فکر آن نیست ؟ در آن مجموعه با وجود سالن استخر ، کشتی و فوتبال و تمرینات مداوم پیشکسوتان که آرزو به دل ماندیم آن ها را در یک تیم واحد و با سازماندهی مناسب ببینیم ، هر زمان ممکن است واقعه ناگواری رخ بدهد و خدایی ناکرده جانی به خطر بیفتد ، اما دریغ از یک ذره تدبیر و درایت آقایان که به راستی جان انسان ها برایشان هیچ ارزشی ندارد . گواه این ادعا هم پول هایی است که به جای خرج کردن در امور امنیت و سلامت مکان های ورزشی ، بدون هیچ برنامه ای خرج بازی های دوستانه و بی فایده می شود . مگر مرحوم عبداللهی می تواند مشوق و الگوی فوتبالی های استان باشد یا امثال بازیکنان از رده خارجی که در دربی های پایتخت اخلاق و ادب و انسانسیت را زیر پا می گذارند ؟ آری این است داستان چندین ساله پول هایی که به بهانه خوش خدمتی و حفظ پست و مقام به پایتخت برگشت می خورد و یا در امور بی ارزش و ظاهری خرج می شود . دیگر زمان آن رسیده است که در عمل آدم ها را به عنوان ارزشمندترین دارایی سازمان پاس بداریم چرا که بهره بردن از تجربه این افراد در زمان حیات آنان درمان مناسبی برای دردهای ورزش استان است و گرنه به قول معروف خیلی زود دیر می شود . 

پیشکسوت داوری استان کردستان آقای شریف عبداللهی در حال تمرین در روز چهارشنبه 91/2/27 در استادیوم 15 هزار نفری سنندج دار فانی را وداع گفت . این واقعه به حدی غیر منتظره بود که جامعه فوتبال و ورزش استان را غرق در ماتم نمود هر چند در مقابل تقدیر حضرت پروردگار چاره ای جز رضا و تسلیم نیست . برای بازماندگان آرزوی صبر جمیل و برای آن مرحوم غفران و رحمت واسعه الهی را طلب می نماییم .