امروزه با وجود تحولات روزافزون ، نیاز به یک سیستم انعطاف پذیر و با پتانسیل بالا بیش از پیش احساس می شود . در این میان افراد و یا به بیان علمی تر منابع انسانی اولین و مهم ترین آورده سازمان در جهت رشد و موفقیت است ، اما متاسفانه رسم این روزهای جامعه ورزش ما این است که شایستگی ها و تجربه چندین ساله افراد هیچ نقشی در رفع معضلات ندارد و مشکلات همچنان به قوت خود باقی و لاینحل می مانند حتی اگر مطالب و گفته ها به کرات و با حسن نیت در تلویزیون و روزنامه ها هم بیان شود ، باز هم هیچ استفاده موثری از انتقادهای دلسوزانه نخواهد شد چون خودشیفتگی صفت بارز ورزشی های امروزی است . بهترین راه حل ها و تصمیمات از دل بحث و جدل های منطقی و مطلوب بیرون می آید و تا زمانی که خود را برتر و تواناتر از دیگران فرض کنیم هیچگاه رو به جلو حرکت نخواهیم کرد . جلساتی که بدون دستور و نتیجه گیری باقی می ماند و فقط حق جلسات به قوت خود باقی است . همایش ها و سمینارهایی که بدون دعوت از خبرگان و شایستگان برگزار می شود و هیچ ضمانت اجرایی برای عملی کردن نتایج آن وجود ندارد . مراسم تجلیل هایی که بدون در نظر گرفتن اولویت ها برگزار شده و از کسانی تجلیل می شود که فقط برای گرفتن جایزه و آن هم یک روزه به این استان سفر می کنند . برای چندمین بار تکرار می کنیم در اکثر استان ها معضلات وجود دارد اما چرا همیشه ما پیرو باشیم . نمی شود خلاقیت از ما شروع شده و به دیگران سرایت کند ؟ دین و مذهب به جای خود ، انسانیت حکم می کند وقتی تصمیمات ما روی سرنوشت عده ای تاثیر گذار خواهد بود ، تمام تلاش و توان خود را به کار گیریم تا مدیون آنان نشویم . اما حاضر نیستیم انتقادات را بپذیریم و راه چاره ای بیندیشیم چون طرز تفکرمان این است که ما بهترین هستیم و با پذیرش نظر منتقدان خوار و ذلیل خواهیم شد . جدای از این قضیه طرز برخورد ها هم در بیشتر مواقع آزار دهنده است . هیچ وقت یادمان نمی رود چند سال پیش که برای افتتاح ورزشگاه 15000 نفری به استادیوم رفتیم . یک کارمند با سابقه اداره کل ورزش و جوانان به بهانه ورود مسئولین آن چنان برخورد ناشایستی با یکی از بزرگواران و پیشکسوتان ورزش سنندج که به اندازه تمامی ورزشی های این استان به پای این شهر و دیار عرق ریخته و زجرها کشیده ،  داشت که یادآوری آن بعد از سالها باز هم تاسف آور است . حالا شما قضاوت کنید کسی به رفع حل این مشکلات هست ؟ بعد گوشزد میکنند که چرا همیشه انتقاد می کنید و نا امیدانه حرف میزنید . به نظرتان بهتر است خود را به بی خیالی زده و دست روی دست بگذاریم ؟ وقتی هم که عنوان می شود شما دلسوز ورزش نیستید غوغایی بر پا می شود که نگو و نپرس . با تغییر مدیرکل ورزش و جوانان استان انتظار داریم مشکلات ریشه ای و ساختاری ورزش شناسایی و برنامه ریزی های لازم برای رفع آنان انجام شود . اگر بهترین و پیشرفته ترین امکانات سخت افزاری را در اختیار داشته باشیم ، بدون نیروی انسانی توانا ، خلاق ، شایسته و صد البته با اخلاق راه به جایی نخواهیم برد . قدم اول جذب افراد کارآمد است . سپس با ورود آنان به سازمان فرآیندهایی نظیر : آشناسازی با سازمان ، آموزش مستمر و نظارت و ... برنامه ریزی و اجرا خواهد شد . تعجب و تاسف ما بیشتر به این خاطر است که علی رغم شفاف بودن مسیر رشد و پیشرفت هر روز بیشتر از دیروز اشتباه می کنیم و بیشتر اشتباهات نه به خاطر مسائل فنی و تخصصی بلکه به دلیل مشکلات رفتاری ، ارتباطی و اخلاقی است . ای کاش در دانشگاه چند واحد اجباری رفتار و مهارت های زندگی را هم پاس می کردیم و الا اگر آن را اختیاری می کردند حکایت دوره های آموزشی ضمن خدمت می شد که صرفاً برای افزایش چندرغاز حقوق سر کلاس خوابمان می برد ، اما لااقل خوبیش این است کسی که خوابش گرفته را می توان بیدار کرد اما کسی که خود را به خواب زده است هرگز .